西游记·第二十九回

西游记·第二十九回原文：

花多照水红，叶多照水青。愿及秋未老，为花惜芳馨。
素王西狩麟，笔削昌斯文。茂陵一角兽，妙语闻终军。壮哉笔砚间，英姿欲拿云。名参龟龙瑞，威扫狐兔群。岂独濡毫端，政尔清妖氛。会当献君王，玉殿春夜分。输写胸中奇，恩波被无垠。
堂堂邑城东，辟地迁乡学。流水环西偏，好山绕南郭。青衿来游歌，济济见头角。所求在诗书，所习惟礼乐。许侯善作兴，士类忻有托。咏歌付菁莪，践履由矩彟。儒宫旧湫隘，脩饰重开拓。堂前势峥嵘，堂后地宽绰。便思藏古书，倏尔创高阁。造化为主张，鬼神助咨度。众材纷积聚，群匠事砻斲。名区轶飞尘，危构撑碧落。檐楹绚青紫，壁槛明丹垩。风棂接朱户，月牖连翠箔。千金购图籍，万卷充栋桷。六经最严整，百氏纷交错。标题别牙签，启闭时锁钥。奎光映虹霓，文字丽金艧。芸香剩熏渍，缣素互联络。能吞石渠富，足助张华博。胡何经世变，兵燹肆炎恶。荡然成灰尘，况又遭攘掠。阁非灵光存，书似秦坑虐。玉毁惊椟亡，珠逃为川涸。谁能复兴脩，政剧吏孱弱。风流校书郎，夙抱经世略。忻然兴义举，不吝发私橐。规模出胸次，功效归咄诺。勤劳仅逾时，轮奂忽如昨。众难君独易，远迩为惊愕。文溪前有记，梅外能继作。岂徒誇目前，实以视绵邈。迩来复中否，繁盛沦寂寞。名馀铁炉步，事叹令威鹤。尘埃冷蠹鱼，风雨留蜗壳。基荒草色新，碑古苔痕剥。巍巍弦诵区，依旧等硗埆。悠悠乾坤内，斯道还自若。世人急功利，亦或重名爵。宁知一编中，至味堪咀嚼。尝闻上古时，浑沌凝太朴。后来书契兴，文籍渐昭焯。图书最幽赜，坟典终灏噩。斯时岂无书，未易窥浑璞。天生鲁仲尼，元气属斟酌。道传鲁氏唯，才竭颜生卓。六经集大成，中或劳笔削。一从垂宪来，千古传木铎。经秦已煨烬，出汉还穿凿。遗编在天下，谁为订纯驳。隋唐迄五代，光焰存一爝。莫能探渊微，徒尔读糟粕。五星聚奎躔，二水溯濂洛。真儒相继出，绪统悬掌握。片言万里具，一发千钧著。文风资阐扬，圣道赖宣廓。时人好藏书，彼此如有约。建阳与吴郡，两记争融爚。吾邦故文献，此举殊卓荦。声华动乡国，名教等山岳。我生已后时，偶被诗书缚。未能万卷破，徒事一鞭着。结网因羡鱼，不耕敢求穫。植根思深培，举步虑前却。词章乃馀事，富贵非可乐。书中有至宝，岂但殊圭珏。常亲一灯青，不管双鬓皬。匪图身有馀，亦使心无怍。泮中昔游观，陈迹嗟落莫。池芹尚清香，坛杏转盘礴。丝竹遗声音，鸢鱼自飞跃。废兴自相寻，气运有回薄。眷兹风化本，可忍成萧索。凭谁绍前功，且以开后觉。我愿记其成，新碑为磨琢。
残春能几番风，猩云一朵藏深翠。嫣然最小，窥人阑角，怜伊睡起。羞见当时，天衣涴藓，宫鬟垂地。叹宣华旧色，鸟声啼尽，迟开处，伶俜矣。尚恐朱颜易老，倩蔷薇、殷勤钩袂。楼高十二，妆轻粉瘦，绡痕寄泪。雨雨风风，铃儿未掣，蜂儿先退。待解愁知道，前身记得，晚花流水。
贤子传君意，过门慰藉深。长贫无乐岁，多难有禅心。琴酒怜知己，诗歌愧赏音。他年能忆我，相访就云林。
四十扶筇筋力微，远檐平望独依违。月明万里霜天直，云淡疏帘秋水肥。远树苍茫辜客梦，乱流明灭有人归。光辉已自成今古，赚我寒更露满衣。

西游记·第二十九回拼音解读：

huā duō zhào shuǐ hóng ，yè duō zhào shuǐ qīng 。yuàn jí qiū wèi lǎo ，wéi huā xī fāng xīn 。
sù wáng xī shòu lín ，bǐ xuē chāng sī wén 。mào líng yī jiǎo shòu ，miào yǔ wén zhōng jun1 。zhuàng zāi bǐ yàn jiān ，yīng zī yù ná yún 。míng cān guī lóng ruì ，wēi sǎo hú tù qún 。qǐ dú rú háo duān ，zhèng ěr qīng yāo fēn 。huì dāng xiàn jun1 wáng ，yù diàn chūn yè fèn 。shū xiě xiōng zhōng qí ，ēn bō bèi wú yín 。
táng táng yì chéng dōng ，pì dì qiān xiāng xué 。liú shuǐ huán xī piān ，hǎo shān rào nán guō 。qīng jīn lái yóu gē ，jì jì jiàn tóu jiǎo 。suǒ qiú zài shī shū ，suǒ xí wéi lǐ lè 。xǔ hóu shàn zuò xìng ，shì lèi xīn yǒu tuō 。yǒng gē fù jīng é ，jiàn lǚ yóu jǔ yuē 。rú gōng jiù qiū ài ，yǒu shì zhòng kāi tuò 。táng qián shì zhēng róng ，táng hòu dì kuān chāo 。biàn sī cáng gǔ shū ，shū ěr chuàng gāo gé 。zào huà wéi zhǔ zhāng ，guǐ shén zhù zī dù 。zhòng cái fēn jī jù ，qún jiàng shì lóng zhuó 。míng qū yì fēi chén ，wēi gòu chēng bì luò 。yán yíng xuàn qīng zǐ ，bì kǎn míng dān è 。fēng líng jiē zhū hù ，yuè yǒu lián cuì bó 。qiān jīn gòu tú jí ，wàn juàn chōng dòng jué 。liù jīng zuì yán zhěng ，bǎi shì fēn jiāo cuò 。biāo tí bié yá qiān ，qǐ bì shí suǒ yào 。kuí guāng yìng hóng ní ，wén zì lì jīn wò 。yún xiāng shèng xūn zì ，jiān sù hù lián luò 。néng tūn shí qú fù ，zú zhù zhāng huá bó 。hú hé jīng shì biàn ，bīng xiǎn sì yán è 。dàng rán chéng huī chén ，kuàng yòu zāo rǎng luě 。gé fēi líng guāng cún ，shū sì qín kēng nuè 。yù huǐ jīng dú wáng ，zhū táo wéi chuān hé 。shuí néng fù xìng yǒu ，zhèng jù lì chán ruò 。fēng liú xiào shū láng ，sù bào jīng shì luè 。xīn rán xìng yì jǔ ，bú lìn fā sī tuó 。guī mó chū xiōng cì ，gōng xiào guī duō nuò 。qín láo jǐn yú shí ，lún huàn hū rú zuó 。zhòng nán jun1 dú yì ，yuǎn ěr wéi jīng è 。wén xī qián yǒu jì ，méi wài néng jì zuò 。qǐ tú kuā mù qián ，shí yǐ shì mián miǎo 。ěr lái fù zhōng fǒu ，fán shèng lún jì mò 。míng yú tiě lú bù ，shì tàn lìng wēi hè 。chén āi lěng dù yú ，fēng yǔ liú wō ké 。jī huāng cǎo sè xīn ，bēi gǔ tái hén bāo 。wēi wēi xián sòng qū ，yī jiù děng qiāo què 。yōu yōu qián kūn nèi ，sī dào hái zì ruò 。shì rén jí gōng lì ，yì huò zhòng míng jué 。níng zhī yī biān zhōng ，zhì wèi kān jǔ jiáo 。cháng wén shàng gǔ shí ，hún dùn níng tài pǔ 。hòu lái shū qì xìng ，wén jí jiàn zhāo chāo 。tú shū zuì yōu zé ，fén diǎn zhōng hào è 。sī shí qǐ wú shū ，wèi yì kuī hún pú 。tiān shēng lǔ zhòng ní ，yuán qì shǔ zhēn zhuó 。dào chuán lǔ shì wéi ，cái jié yán shēng zhuó 。liù jīng jí dà chéng ，zhōng huò láo bǐ xuē 。yī cóng chuí xiàn lái ，qiān gǔ chuán mù duó 。jīng qín yǐ wēi jìn ，chū hàn hái chuān záo 。yí biān zài tiān xià ，shuí wéi dìng chún bó 。suí táng qì wǔ dài ，guāng yàn cún yī jué 。mò néng tàn yuān wēi ，tú ěr dú zāo pò 。wǔ xīng jù kuí chán ，èr shuǐ sù lián luò 。zhēn rú xiàng jì chū ，xù tǒng xuán zhǎng wò 。piàn yán wàn lǐ jù ，yī fā qiān jun1 zhe 。wén fēng zī chǎn yáng ，shèng dào lài xuān kuò 。shí rén hǎo cáng shū ，bǐ cǐ rú yǒu yuē 。jiàn yáng yǔ wú jun4 ，liǎng jì zhēng róng yuè 。wú bāng gù wén xiàn ，cǐ jǔ shū zhuó luò 。shēng huá dòng xiāng guó ，míng jiāo děng shān yuè 。wǒ shēng yǐ hòu shí ，ǒu bèi shī shū fù 。wèi néng wàn juàn pò ，tú shì yī biān zhe 。jié wǎng yīn xiàn yú ，bú gēng gǎn qiú hù 。zhí gēn sī shēn péi ，jǔ bù lǜ qián què 。cí zhāng nǎi yú shì ，fù guì fēi kě lè 。shū zhōng yǒu zhì bǎo ，qǐ dàn shū guī jué 。cháng qīn yī dēng qīng ，bú guǎn shuāng bìn hé 。fěi tú shēn yǒu yú ，yì shǐ xīn wú zuò 。pàn zhōng xī yóu guān ，chén jì jiē luò mò 。chí qín shàng qīng xiāng ，tán xìng zhuǎn pán bó 。sī zhú yí shēng yīn ，yuān yú zì fēi yuè 。fèi xìng zì xiàng xún ，qì yùn yǒu huí báo 。juàn zī fēng huà běn ，kě rěn chéng xiāo suǒ 。píng shuí shào qián gōng ，qiě yǐ kāi hòu jiào 。wǒ yuàn jì qí chéng ，xīn bēi wéi mó zhuó 。
cán chūn néng jǐ fān fēng ，xīng yún yī duǒ cáng shēn cuì 。yān rán zuì xiǎo ，kuī rén lán jiǎo ，lián yī shuì qǐ 。xiū jiàn dāng shí ，tiān yī wó xiǎn ，gōng huán chuí dì 。tàn xuān huá jiù sè ，niǎo shēng tí jìn ，chí kāi chù ，líng pīng yǐ 。shàng kǒng zhū yán yì lǎo ，qiàn qiáng wēi 、yīn qín gōu mèi 。lóu gāo shí èr ，zhuāng qīng fěn shòu ，xiāo hén jì lèi 。yǔ yǔ fēng fēng ，líng ér wèi chè ，fēng ér xiān tuì 。dài jiě chóu zhī dào ，qián shēn jì dé ，wǎn huā liú shuǐ 。
xián zǐ chuán jun1 yì ，guò mén wèi jiè shēn 。zhǎng pín wú lè suì ，duō nán yǒu chán xīn 。qín jiǔ lián zhī jǐ ，shī gē kuì shǎng yīn 。tā nián néng yì wǒ ，xiàng fǎng jiù yún lín 。
sì shí fú qióng jīn lì wēi ，yuǎn yán píng wàng dú yī wéi 。yuè míng wàn lǐ shuāng tiān zhí ，yún dàn shū lián qiū shuǐ féi 。yuǎn shù cāng máng gū kè mèng ，luàn liú míng miè yǒu rén guī 。guāng huī yǐ zì chéng jīn gǔ ，zuàn wǒ hán gèng lù mǎn yī 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

西游记·第二十九回相关翻译

（1）滟（yàn）滟：波光荡漾的样子。
①西江月：词牌名，此体双调五十六字，上下片各四句，三平韵。削翠：陡峭的绿崖。一川：犹满川。镕金：熔化金属。亦特指熔化黄金。选甚：不论怎么。
⑶秋收：一作“秋成”。子：指粮食颗粒。

西游记·第二十九回相关赏析

接着“朝朝暮暮”延伸了时间，“蓦然飞过别枝去”拓展了空间。不论何时何地，哀痛于心的蝉，不停地将心中的哀伤倾诉。悲鸣不能自已，痛苦又何堪。但只要“尚有残声”，她就不会噤而不发。威势逼人的风刀霜剑，怎能使她慑服。这段文字缓急相间，起落有致。音韵巧妙，声音变化，而又部分重沓，表达出缠绵悱恻、悠悠不尽的情思。
“兴，多见些：亡，都尽说”是一个对偶句，依旧借助燕子的视角慨叹历史，文学上将这种手法称作“移情”，即将人的主观感受转移到某样事物上，使人物合一，强化情感的表达。不管历史如何变迁，兴亡往事最终都付与评说，人世喧嚣也都归于“喃喃”之语。曲的结尾很有一种有淡世事的超然之感。

作者介绍

窦牟 窦牟（749－822）字贻周，扶风平陵（今陕西咸阳）人。贞元进士，历任留守判官。尚书都官郎中，泽州刺史，终国子司业。历河阳、昭义从事，检校水部郎中，赐绯，再为留守判官。入为都官郎中，出为泽州刺史，入为国子祭酒。长庆二年卒，时年七十四。子周余，大中年秘书监。