小重山·端午

小重山·端午原文：

鹤骨崚嶒鬓有丝，青衫才著便思归。高堂幸有亲堪养，未必功名与愿违。
触石西游溯浊波，京华旅食谢经过。年侵镜里今如此，歌缺壶边可奈何。宾阁遥知悬玉麈，直庐应许到金坡。须公一节趋环召，犹及昆明百步荷。
白雪肌肤白玉鞍，浑身俊气许人看。若知稼穑艰难处，肯把黄金铸弹丸？
文溪似秋浦，窈窕湛寒玉。天净波平一鉴开，倒影金华千仞绿。人家多住溪东西，飞栋辉煌接华屋。疏槐杨柳荫当门，翠荇红蕖悦心目。康氏楼居更萧爽，雕栏百尺凌云上。仙姥峰高望欲齐，状元洲近平如掌。词翁酒客屡招寻，吹竹弹丝共欢赏。风物清华入吟啸，阛阓喧嚣断轮鞅。忆昔总角初常游溪之涯，拆竿坐石堪垂钓，临水提筐逢浣纱。朅来忽复四十载，漂泊不归双鬓华。天涯往往闻逸兴，邂逅题诗徒自嗟。岂不闻宋朝曾孝子，三子科名相继起。连篇文采动公卿，文溪之名自兹始。今人何必非古人，珍重贻谋在经史。他年若绾银黄来，仰视高楼耀闾里。
一阁见一郡，乱流仍乱山。未能终日住，尤爱暂时闲。唱棹吴门去，啼林杜宇还。高僧不可羡，西景掩禅关。
元丰有案诗成狱，五载南来事迁逐。黄冈形胜无处无，赤壁矶头山水绿。古树深蟠不老根，悬崖泻下飞来瀑。白露横江风气凉，月出东山皎如烛。扁舟欸乃击空明，主宾逸兴何当足。歌声上薄斗牛寒，玉箫吹起鲛人哭。此时此景情最融，那识升沉与荣辱。旧存词赋未凄凉，千古虹光耀人目。临安画史艺无双，貌得生绡横半幅。挥毫几度不成吟，祗恐神游笑俚俗。绵邈高风何处寻，漠漠江云寄遥瞩。
畴昔人归老，於兹望白云。门高知後庆，宾至诵先芬。草树中园秀，衣冠旧里闻。宁同江令宅，寂寞向淮濆。
毕公好志。官障私魔心不二。决烈修持。能可移山志不移。尘缘一削。世上荣华无染著。可称仙徒。堪许完全大药炉。
钿毂香车过柳堤，桦烟分处马频嘶，为他沉醉不成泥¤花满驿亭香露细，杜鹃声断玉蟾低，含情无语倚楼西。马上凝情忆旧游，照花淹竹小溪流，钿筝罗幕玉搔头¤早是出门长带月，可堪分袂又经秋，晚风斜日不胜愁。独立寒阶望月华，露浓香泛小庭花，绣屏愁背一灯斜¤云雨自从分散后，人间无路到仙家，但凭魂梦访天涯。依约残眉理旧黄，翠鬟抛掷一簪长，暖风晴日罢朝妆¤闲折海棠看又拈，玉纤无力惹馀香，此情谁会倚斜阳。翡翠屏开绣幄红，谢娥无力晓妆慵，锦帷鸳被宿香浓¤微雨小庭春寂寞，燕飞莺语隔帘栊，杏花凝恨倚东风。花月香寒悄夜尘，绮筵幽会暗伤神，婵娟依约画屏人¤人不见时还暂语，令才抛后爱微嚬，越罗巴锦不胜春。偏戴花冠白玉簪，睡容新起意沈吟，翠钿金缕镇眉心¤小槛日斜风悄悄，隔帘零落杏花阴，断香轻碧锁愁深。晚逐香车入凤城，东风斜揭绣帘轻，慢回娇眼笑盈盈¤消息未通何计是，便须佯醉且随行，依稀闻道太狂生。小市东门欲雪天，众中依约见神仙，蕊黄香画贴金蝉¤饮散黄昏人草草，醉容无语立门前，马嘶尘烘一街烟。

小重山·端午拼音解读：

hè gǔ líng zhēng bìn yǒu sī ，qīng shān cái zhe biàn sī guī 。gāo táng xìng yǒu qīn kān yǎng ，wèi bì gōng míng yǔ yuàn wéi 。
chù shí xī yóu sù zhuó bō ，jīng huá lǚ shí xiè jīng guò 。nián qīn jìng lǐ jīn rú cǐ ，gē quē hú biān kě nài hé 。bīn gé yáo zhī xuán yù zhǔ ，zhí lú yīng xǔ dào jīn pō 。xū gōng yī jiē qū huán zhào ，yóu jí kūn míng bǎi bù hé 。
bái xuě jī fū bái yù ān ，hún shēn jun4 qì xǔ rén kàn 。ruò zhī jià sè jiān nán chù ，kěn bǎ huáng jīn zhù dàn wán ？
wén xī sì qiū pǔ ，yǎo tiǎo zhàn hán yù 。tiān jìng bō píng yī jiàn kāi ，dǎo yǐng jīn huá qiān rèn lǜ 。rén jiā duō zhù xī dōng xī ，fēi dòng huī huáng jiē huá wū 。shū huái yáng liǔ yīn dāng mén ，cuì xìng hóng qú yuè xīn mù 。kāng shì lóu jū gèng xiāo shuǎng ，diāo lán bǎi chǐ líng yún shàng 。xiān lǎo fēng gāo wàng yù qí ，zhuàng yuán zhōu jìn píng rú zhǎng 。cí wēng jiǔ kè lǚ zhāo xún ，chuī zhú dàn sī gòng huān shǎng 。fēng wù qīng huá rù yín xiào ，huán huì xuān xiāo duàn lún yāng 。yì xī zǒng jiǎo chū cháng yóu xī zhī yá ，chāi gān zuò shí kān chuí diào ，lín shuǐ tí kuāng féng huàn shā 。qiè lái hū fù sì shí zǎi ，piāo bó bú guī shuāng bìn huá 。tiān yá wǎng wǎng wén yì xìng ，xiè hòu tí shī tú zì jiē 。qǐ bú wén sòng cháo céng xiào zǐ ，sān zǐ kē míng xiàng jì qǐ 。lián piān wén cǎi dòng gōng qīng ，wén xī zhī míng zì zī shǐ 。jīn rén hé bì fēi gǔ rén ，zhēn zhòng yí móu zài jīng shǐ 。tā nián ruò wǎn yín huáng lái ，yǎng shì gāo lóu yào lǘ lǐ 。
yī gé jiàn yī jun4 ，luàn liú réng luàn shān 。wèi néng zhōng rì zhù ，yóu ài zàn shí xián 。chàng zhào wú mén qù ，tí lín dù yǔ hái 。gāo sēng bú kě xiàn ，xī jǐng yǎn chán guān 。
yuán fēng yǒu àn shī chéng yù ，wǔ zǎi nán lái shì qiān zhú 。huáng gāng xíng shèng wú chù wú ，chì bì jī tóu shān shuǐ lǜ 。gǔ shù shēn pán bú lǎo gēn ，xuán yá xiè xià fēi lái bào 。bái lù héng jiāng fēng qì liáng ，yuè chū dōng shān jiǎo rú zhú 。biǎn zhōu ě nǎi jī kōng míng ，zhǔ bīn yì xìng hé dāng zú 。gē shēng shàng báo dòu niú hán ，yù xiāo chuī qǐ jiāo rén kū 。cǐ shí cǐ jǐng qíng zuì róng ，nà shí shēng chén yǔ róng rǔ 。jiù cún cí fù wèi qī liáng ，qiān gǔ hóng guāng yào rén mù 。lín ān huà shǐ yì wú shuāng ，mào dé shēng xiāo héng bàn fú 。huī háo jǐ dù bú chéng yín ，zhī kǒng shén yóu xiào lǐ sú 。mián miǎo gāo fēng hé chù xún ，mò mò jiāng yún jì yáo zhǔ 。
chóu xī rén guī lǎo ，yú zī wàng bái yún 。mén gāo zhī hòu qìng ，bīn zhì sòng xiān fēn 。cǎo shù zhōng yuán xiù ，yī guàn jiù lǐ wén 。níng tóng jiāng lìng zhái ，jì mò xiàng huái pēn 。
bì gōng hǎo zhì 。guān zhàng sī mó xīn bú èr 。jué liè xiū chí 。néng kě yí shān zhì bú yí 。chén yuán yī xuē 。shì shàng róng huá wú rǎn zhe 。kě chēng xiān tú 。kān xǔ wán quán dà yào lú 。
diàn gū xiāng chē guò liǔ dī ，huà yān fèn chù mǎ pín sī ，wéi tā chén zuì bú chéng ní ¤huā mǎn yì tíng xiāng lù xì ，dù juān shēng duàn yù chán dī ，hán qíng wú yǔ yǐ lóu xī 。mǎ shàng níng qíng yì jiù yóu ，zhào huā yān zhú xiǎo xī liú ，diàn zhēng luó mù yù sāo tóu ¤zǎo shì chū mén zhǎng dài yuè ，kě kān fèn mèi yòu jīng qiū ，wǎn fēng xié rì bú shèng chóu 。dú lì hán jiē wàng yuè huá ，lù nóng xiāng fàn xiǎo tíng huā ，xiù píng chóu bèi yī dēng xié ¤yún yǔ zì cóng fèn sàn hòu ，rén jiān wú lù dào xiān jiā ，dàn píng hún mèng fǎng tiān yá 。yī yuē cán méi lǐ jiù huáng ，cuì huán pāo zhì yī zān zhǎng ，nuǎn fēng qíng rì bà cháo zhuāng ¤xián shé hǎi táng kàn yòu niān ，yù xiān wú lì rě yú xiāng ，cǐ qíng shuí huì yǐ xié yáng 。fěi cuì píng kāi xiù wò hóng ，xiè é wú lì xiǎo zhuāng yōng ，jǐn wéi yuān bèi xiǔ xiāng nóng ¤wēi yǔ xiǎo tíng chūn jì mò ，yàn fēi yīng yǔ gé lián lóng ，xìng huā níng hèn yǐ dōng fēng 。huā yuè xiāng hán qiāo yè chén ，qǐ yàn yōu huì àn shāng shén ，chán juān yī yuē huà píng rén ¤rén bú jiàn shí hái zàn yǔ ，lìng cái pāo hòu ài wēi pín ，yuè luó bā jǐn bú shèng chūn 。piān dài huā guàn bái yù zān ，shuì róng xīn qǐ yì shěn yín ，cuì diàn jīn lǚ zhèn méi xīn ¤xiǎo kǎn rì xié fēng qiāo qiāo ，gé lián líng luò xìng huā yīn ，duàn xiāng qīng bì suǒ chóu shēn 。wǎn zhú xiāng chē rù fèng chéng ，dōng fēng xié jiē xiù lián qīng ，màn huí jiāo yǎn xiào yíng yíng ¤xiāo xī wèi tōng hé jì shì ，biàn xū yáng zuì qiě suí háng ，yī xī wén dào tài kuáng shēng 。xiǎo shì dōng mén yù xuě tiān ，zhòng zhōng yī yuē jiàn shén xiān ，ruǐ huáng xiāng huà tiē jīn chán ¤yǐn sàn huáng hūn rén cǎo cǎo ，zuì róng wú yǔ lì mén qián ，mǎ sī chén hōng yī jiē yān 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

小重山·端午相关翻译

①谗言：毁谤的话。迁客：被贬职调往边远地方的官。
②一窗间：指画幅不大。
③端溪石池：指端砚，为名砚。端溪在今广东高要县，古属端州。

小重山·端午相关赏析

此为滕宾普天乐失题小令十一首的第三首，作者通过对秋景的描绘和对官场免得的批判，表现了归隐田园的志趣。此曲在构思上也颇有佳处。作者仍从写景入手，“翠荷”四句，写秋景。前二句是写眼前景，翠荷凋残，苍（深绿色）梧坠叶；后二句，一个“应”字耐人玩味，仿佛山若有情，山亦当憔悴消瘦。无情之物遂亦人格化，此用移情入景之法。
次句“可爱溪山秀”，着意点明景色之美，且将目光从近处的堤岸纵送至远处，水光山色成为绿杨，蓼花的美丽背景。

作者介绍

吴霭 连州人，字廷俊。少聪颖，七岁时咏《野烧》诗，时人目为青云器。昭宗光化三年登进士第。后为朱温幕僚。